Afgelopen woensdag kwam ik plotseling op het idee om een broodbakmachine te kopen en waarom, tsja dat is een beetje raar verhaal:
Dinsdag had ik kruidenles en toen bespraken we ons uitje volgende week (morgen dus) naar een grote kruidentuin ergens ver weg. Voor de lunch zouden we allemaal iets klaarmaken en toen er gevraagd werd: "wie gaat er brood bakken?" bleef het stil. Omdat de lerares altijd brood bakt en meeneemt naar de les, vond ik het sneu voor haar als ze nu weer de pineut was. Dus riep ik luid: "dat doe ik wel!" Waar ik natuurlijk meteen alweer spijt van had, en de medestudente die naast me zat wilde al roepen: "maar dat kan ze helemaal niet", maar ze kon zich gelukkig inhouden. Ze had wel gelijk, want toen ze laatst bij me thuis was, en ik brood had gebakken was dat keihard en niet te eten zonder je tanden te breken...
Want het probleem van brood bakken bij mij is dat ik er altijd tegenop zie om het deeg te kneden. Ik vind dat een verschrikkelijk werk, ik hou het hoogstens een minuut vol en dan krijg ik pijn in mijn vingers. Dat schuif ik dan maar op de reuma. Alhoewel ik wel kan harp spelen en ook best snel kan typen, dus dat klopt niet helemaal, maar het is een leuk excuus om een broodbakmachine aan te schaffen.
Ik moest hem snel in huis hebben, want morgen moet ik het brood al klaar hebben. Dus na het internet afspeuren naar goede broodbakmachine's, 's avonds besteld, de volgende dag bezorgd. Lekker snel.
De eerste twee proefbroden zijn boven verwachting goed gelukt. Heerlijk met de verse schapenkaas van de boerderijwinkel waar ik ook het meel heb gekocht. En met aardbeien uit de moestuin.
Ondanks het slechte weer hebben we een hele goede oogst met een overweldigende hoeveelheid aardbeien.
En laat er op die broodbakmachine nu ook een jamprogramma zitten! De broodbakmachine draait overuren, want ik heb al zes potten jam gevuld en er zullen er nog wel meer volgen.
Een impulsieve aankoop, die broodbakmachine, maar hier ga ik geen spijt van krijgen!